Gel ey ‘akl-ı safâ ehli nedir ma’nâ sorarsan gel
İçüp ‘aşkın şarâbından bu tevhîdi sürersen gel

Takın bu seyfin akvâsın cihâdü’l-ekberi anla
Hicâb-ı mâsivallaha fenâ verüp kırarsan gel

Şu söz kim söylene dilde müsemmâsı gerek elde
Kitâbın ma’nâsın anla gönül dersin sorarsan gel

Dilimde söylenen ahbâr hâlimde keşf olan esrâr
Sana ma’lûm edem anı dü ‘âlemden ırarsan gel

Gönül emrâzına kâlden bulunmaz ‘akl ile dermân
Bu sırra olmuşam Lokmân eğer merhem sararsan gel

Taş u toprak tavâfından vefâ bulmadı ‘âşıklar
‘Âşıkın kalbidir Ka`be hacc u ‘umre edersen gel

Delîlim mürşid-i kâmil tanığım tevhîd-i esmâ
Gümâna düşmesin nefsin bu menzile erersen gel

Bugün vahdet nişânından âhar yerden cevâb etme
Ledünnî bahrının kânı ki bir katre ararsan gel

Sinân Ümmî olup sâkî eline câm-ı ‘aşk aldı
Koyup nâmûsu ey zâhid mey ü sohbet sürersen gel

Ümmi Sinan