Görüp mühlik benim çevremde bahr-i aşk tuğyanın
Kaçıp bir dağa çıkmış Kuh-ken kurtarmağa cânın
Bırakmış itlerine pâre pâre gönlümü ol meh
Üleştirmiş kesip erbâb-i istihkâka kurbânın
Benim çâk-i giribânım görüp ayb eylemez ol kim
Görür ser-mest çıkdıkça anun çâk-i giribânın
Gönül gam hem-demidir kanın ey göz merdümü içme
Bilirsin kana kandır gam sana koymaz anun kanın
Gözün kim gûşe-i mihrâb tutmuş din kılar yağma
Bu mülkün etmek olmaz fark kâfirden müselmânın
Gözüm merdümleri çoktan kılarlar da’vî-i aşkın
Ne hâcet yaşların sormak anarlar Nûh tûfânın
Fuzûlî çekme yârın okların her lâhza yârenden
Sana mı kaldı çekmek her zaman bir yâr hicrânın

Fuzuli