Gül müdür bülbül müdür şol zâr-u efgân eyleyen,
Ten midir yâ can mıdır hem Arşı seyrân eyleyen
Nâr-u bâd-ü âb-ü hâk’in gel haber ver aslını,
Kim bulârın her birini emre fermân eyleyen.
Âteşin keremiyetinin sırrını duygur bize,
Ki hilâf üzre anı kimdir gülistân eyleyen.
Yelde kimdir geh nesîm-ü geh sabâ zevkin veren
Gâhi hışmiyle nice beldânı vîrân eyleyen.
Kimdir anı bana göster şol sularda durmayıp,
Rûz-u şeb yüz üstüne aşk ile cevlân eyleyen.
Sularda yüz üstünde durmayıp ,
Aşkla cevlân eyleyen kimdir,Hak-tır.
Hâk ma’dendir biter andan maâdin geh nebat,
Kimdir anı gâhı hayvân gâhı insan eyleyen.
Ay-u gün yıldızları kim döndürür ver gel haber,
Hem ne seyr için dönerler bunca devrân eyleyen.
Bâde birdir sâkî bir meclisteki yârân da bir.
Bâdenin keyfiyyetini kimdir elvân eyleyen
Kiminin mescidde boynun eğdirip zâhid kılan,
Kiminin meyhânede serhoş-u sekrân eyleyen.
Zâhidin benzin sarartıp ağlatan kim hem nedir,
Kâfirin küfrü dahi fâsıkta isyân eyleyen.
Halktan ayırmış gözünü pinhâna çekmiş özünü
Ne arar kendini halktan böyle pinhân eyleyen.
Görse mahbubu gönül bî-ihtiyâr nâil olur,
Ehl-i derd uşşâkı kimdir zâr-u giryân eyleyen
Kim bu sırdan kimini mahrum edüp câhil eden
Kimini mahrem edinüp ehl-i irfân eyleyen.
Vahdet ehli cümlede bir yüzü seyrân ettiler,
Lik görmez ol yüzü kesrette tuğyân eyleyen.
Ey Niyâzî kim vücûdun terk ederse ol dürür
Cümle yüzler içre ol bir yüzü seyrân eyleyen.