Şevkle şahlanmış rûhların gezdiği yerlerde,
Gördümdü yıldızlar arası taht kuranları;
Her gece bir başka visal ile perde perde,
Dost harîmine girip mahrem dolaşanları.

Aşkın “hay-hû”yuyla inleyen sînelerinde,
Bir ebedî sükûnun nağmeleri duyulur;
Bin bir güneşin kol gezdiği iklimlerinde,
Her gün yıldızlardan ayrı bir otağ kurulur.

Bu mavilik içinde uzayıp gider yollar
Varıyor Allah’a, Allah yolcunun maksadı;
Her lâhza vuslat arzusuyla gerilen kullar,
“Hayret”le serinlemektir bunların muradı.

Şimdi üstûre sayılan o renkli levhalar,
Tarihsiz nesillere göre birer ham hayâl..
Ey hayâllerde hâlâ parıldayan mânâlar;
Yetişir, gelin! Gelin, artık bitsin bu melâl!