İlk adım Yunus idi, adımı aşık taktım,
Terkettim ut ve edep, şöyle haber bıraktım.

İzzete kalmış iken aşıklık n’emdir benim?
Ben kendi elim ile yüzüme kara yaktım.

Ne bucak var elimde, tekye kılam ben ona,
Aşıklar hanmanını buşla boynuma taktım.

Benim gibi bezirgan, kem sağınç ile bayar,
Bir pula gücüm yetmez, Mısır metası çattım.

İsa yarım iğneyle yol bulmadı hazrete,
Benim bunca dilekle ya nerde sığar rahtım.

Aşıklar mezhebinde şermisar oldu Yunus,
Aşık maşuka erdi, ben dünyaya kayıktım.