Kahhar adlı kahrından korkup ağlar Hoca Ahmed;
Rahman adlı rahmından ümit tutar Hoca Ahmed;

Günahım çok Allah’ım, bağışlayasın günahım,
Bütün kullar içinde âsi kuldur Hoca Ahmed.

Münafıklar yürürler, fısk ve fücur kılarlar,
Haram, şübhe yerler; korkub ağlar Hoca Ahmed

Tarikati bilmedim, hakikate girmedim,
Pir buyruğunu tutmadım, özürü çoktur Hoca Ahmed

Ahir zaman olmuştur, sultan zâlim olmuştur,
Haram, şübhe dolmuştur, şaşkın olur Hoca Ahmed

Pişman olmuş âsi kulum, aşk yolunda bülbülüm,
Arslan Baba’ya köleyim, kölen olur Hoca Ahmed

Kul Hoca Ahmed ibadet eyle, ağlamağı âdet eyle
Belâ gelse tahammül eyle, Hakk’tan olur Hoca Ahmed.

Hoca Ahmet Yesevi