Lâhza lâhza lebin anıp edicek efganlar
Katre katre sacılır ddelerimden kanlar
Katre katre deme kandır ki çıkar çeşmimden
Dem-be-dem gönlüm oduyla eriyen peykânlar
Kaşların yayına meyl eyleyeli cân ü günül
Dün ü gün ben bilirim kim ne çekerler anlar
Açma kâkül girihin başın için görme revâ
Ki perişân olalar bir nice ser-gerdanlar
Yel değer zülfüne yâ koymayıp öz hâli ile
Gezdirirler anı elden ele her dem canlar
Eyle uşşâka cefâlar ki vefâlar göresin
Sanma kim zâyi’ olur eylediğin ihsanlar
Sorma zühhâda Fuzûlî reh ü resmin aşkın
Ne bilirler revîş-i ehl-i hıred nâ-danlar

Fuzuli