Nûr-ı zât-ı Hakk’ın ey dil cilvegâhıdır cihân
Vahdet-i Mevlâ’yı her bir zerre şerh eyler ‘ayân

Gün gibi her zerreden nûtk-i şehâdet vâr iken
Hakkı nefy itdi bugün cehl ile nice münkirân

Olmayınca bî-nişân mahv-ı sıfat idüp dilâ
Kimse bulmaz zât-ı Hakk’dan tâlib olsa bir nişân

Çün “nefahtü” sırrını rûh itdi cism-i âdeme
Bilmeyen anı nedir bilmez bugün peydâ nihân

Hakkkıyâ işbu sütûr-ı sâfilâta bakma var
Ol hurûf-ı ‘âliyâtı noktadan fehm it hemân