Şeyhim gönül esrârını aldın çü seyrân eyledin
Hayretde kodun gönlümü sen şâha cevlân eyledin

Kimse dilim bilmez benim derdime âh kılmaz benim
Gönlüm karar almaz benim gözümü giryân eyledin

Sen perdede vâsıl Hakk’a buldun anın ile bekâ
Firkatde beni mutlakâ yolunda hayrân eyledin

Gurbetde kaldı cânımız kor davladı her yânımız
Himmet kıl ey sultânımız çün bizi cûyân eyledin

Yer gök doludur himmetin şimdi dahi yürük atın
Yandırdı bizi firkatin özünü pinhân eyledin

Biz seni bâkî biliriz eşiğine yüz süreriz
Banla deyü yalvarırız anı ki ihsân eyledin

Göster yüzün ‘âşıklara esrârına lâyıklara
Dünyâda ger ayıklara eşkâli çendân eyledin

Müşkil değildir yolumuz anlayana her hâlimiz
Söyledübeni dilimiz bir ulu dîvân eyledin

‘Âşık gören görür anı terk idicek seni beni
Yol yürüyene ey ganî yolunu âsân eyledin