Yâ Rabbi lutf eyle bana be-hakk-ı nûr-ı Mustafâ
Cümle işim ‘ayân sana ey ‘âlim-i sırr u hafâ

Sensin ‘alîm evvel ilâh sensin hakîm ol pâdişâh
Senden gelir ey ulu şâh sad hezârân derde şifâ

Hergiz bu mihnet-hânede gamdan halâs olmaz gönül
Sen sultâna iren bulur yüz bin nice zevk u safâ

Ehl ü ‘ayâl külli bana fehm eyledim düşmân imiş
Senden âhar bir kimseden bulmamışam hergiz vefâ

Her kim hayâlin derdine uğramadı gülmez gider
Vaslın şarâbından içen duymadılar cevr ü cefâ

Dergâhına tutdum yüzü rahmetine açdım gözü
Ümmet deyü ana bizi ol ma’den-i sıdk u safâ

Ümmî Sinânı ey Hudâ eyleme kapundan cüdâ
Kılsın cânı sana fedâ aldanmasın kuru lafa

Ümmi Sinan