Bir sancak altında kaç milyon insan
Ne tenleri benzer ne dilde lisan
Olmuşlar tek yürek tek beden de can
İnsânlığı gördüm Beytullâhtâ ben
Râbbin o dâvetli misâfirleri
Doldurmuş Mekke’de her kârış yeri
Dillerinde dinmez Lebbeyk sesleri
Arşâ yollâr gördüm Beytullâh’tâ ben
Bir dâmlâ misâli kâpılmış sele
Zengin fâkir pâşâ nefer elele
Yân yânâ secdeder sultânlâ köle
Mâhşerle tânıştım Beytullâhtâ ben
Bir zâmân derdim ki Yâ Râbbî neden
Bir dâhâ istiyor bir kere giden
Meğer bilemezmiş insân gitmeden
Aldım cevâbımı Beytullâhtâ ben