Gönül cândan geçer yârdan geçilmez Cihânı terk eder yârdan geçilmez
Şol Edhem oğlunun etdiği gibi Kamu vardan geçer yârdan geçilmez
Eğer yâr oldun ise sen o yâra Ko gayrı kâr u var yârdan geçilmez
Şu pervâneyi görmen mi verip cân Yanar nârdan geçer yârdan geçilmez
Ana sâdık denir ki bile tahkîk Geçe serden bile yârdan geçilmez
Eğer bülbül isen et hâra minnet Gücenip hâra gül-zârdan geçilmez
Bu yolda cân verip merd ol Hulûsî Eğer âşıksan ikrârdan geçilmez