Dünya bana yer vermez huzurun civarında
Çirkin yüzüyle bakar zindanın duvarında
Gökyüzüyle aramda beton tavan kurulmuş
Secde eden alnıma mahkûm mührü vurulmuş

Yalnız O’na açıktır kalbimdeki tek yolum
Herşeye kadirdir o, bense aciz bir kulum
O’nun izni olmadan yaprak düşmez dalından
Çoğu insan gafildir, ayrı düşmüş yolundan.

Zulüm, fitne ve fesat, nefsin heva hevesi
Tağutun tahakkûmü, şeytanın vesvesesi
Bütün bunlar birleşip kaplamış yeryüzünü
Mer’iyette şer güçler tutmaz hakkın sözünü

Zalimler zevk alıyor zulmederken insana
Derken başka bir zalim musallat olur ona
Mazlumlar felah bulmaz gelen yeni zalimle
Gördüğüm de bu benim yaşadığım halim ne?

Zindan duvarlarında okudum bu tarihi
Dünyayı zindan buldum ömrüm bunun şarihi
Ahirette özgürsün, dünya ehlinin olsun
Ehl-i dünya haklıysa ölüme çare bulsun