Peygamberimiz (s.a.v.), akşamdan sonra şöyle dua ederdi:
“Emseynâ ve emsel-mülkü lillâh, vel-hamdü lillâh, lâ ilâhe illâllâhü vahdehu lâ şerîke leh,
lehül mülkü ve lehül-hamdü ve hüve alâ külli şey’in kadîr.
Rabbi es’elüke hayra mâ fî hâzihil-leyleti ve hayra mâ ba’dehâ ve eûzü bike min şerri mâ fî hâzihil-leyleti ve şerri mâ ba’dehâ.
Rabbi eûzü bike minel-keseli ve sûil- kiberi,
Rabbi eûzü bike min azabinnâri ve azâbilkabri,”
“Akşama ulaştık. Bütün mülk (Allâh’ın var ettiği her şey) de akşamladı. Allâh’a hamd olsun. Allâh’tan başka hiçbir ilâh yoktur. O, tektir ve O’nun ortağı da yoktur. Mülk de O’nundur; bütün hamd ü senâlar da O’na aittir. Ve O, her şeye kâdirdir, gücü her şeyin üstündedir. Rabbim! Bu gece de bundan sonraki gecelerde de var olan hayırları Senden isterim, bana lütfeyle… Ve yine bu gecenin de bundan sonraki gecelerin de taşıdığı şer ve kötülüklerden Sana sığınırım, beni muhafaza eyle… Rabbim! Tembellikten, bunamaktan ve yaşlılığın getireceği kötü durumlardan; ve yine cehennemin ve kabrin azâbından Sana sığınırım. (Müslim, Zikr, 74)