Bir isyanı taşımıştık gecenin eteklerine, bir güzel dünya için, ak bir sevda için, yüreğimizin dağlarında sakladığımız çocuklar öfke içinde hasret içinde. Biz yürüyelim çocuklar, işimize bakalım, gemimizi yapalım, aldırmayalım, yürüyelim, çıkıp gelsin diye sürgün sevdamız, yürüyelim, yıldızlar yol açacak, gönlümüz aydın, bahtımız ak, bak sessizliğimizden kanıyor coğrafya. Ey acıların yorgun yüreği bir bir açıldı düşlerimiz, yolumuz uzun gözümün bebeği, sevdamızın yeşerdiği yere dağıt saçlarını. Geçelim sahte çiçek kalıplarını, adam gibi görünen adamları, geçelim villasından Çeçenistan Filistin görünmeyenleri. Davulları defleri günlük cinayetleri. Geçelim papağanları, vitrinleri, çekmeceleri gizli pazarlıkları. Geçelim ve yürüyelim bizi mecnun sanıp ağır ağır ipe çeksin şehrin cellatları. Değişmeden dönüşmeden yürüyelim uzun bir şarkıyı mırıldanarak, bugünler alnımıza yakışıyor mu, bu yürek zulüm kabul etmez deyip yürüyelim çocuklar dünyaya bir daha dokunmak için. Yürüyelim yürüyelim çocuklar.