Ey hasret bağlarında açılan hicaz gülü
Bu simsiyah gönlümün biricik beyaz gülü
Diken sahralarından geçip geldim efendim
Kırık kanatlarımla uçup geldim efendim
Avcundan suya muhtaç çatlamış dudaklarım
Şükür, vardı semtine günahkar ayaklarım
Yüzüm babusselamın pür huzur eşiğinde
Kalbim ak mermerlerin sımsıcak döşeğinde
Bak ruhumun saçları ağarmış ey sevgili
Bir geceye kaç asır sığarmış ey sevgili

Alevden kuyularda sen diyerek inledim
Yalnız bana gel diyen nur sedanı dinledim
Ben susayım halimi her zerrem arz eylesin
Bu nasıl sevda imiş gözyaşlarım söylesin
Yesrib semalarında çırpınan bir kuş olsam
Yeşil kubbe altında ağlıyorken taş olsam
Kalkmasam hiç secdeden ömür boyu böylece
Ravzanda cennetlere dalıversem her gece
Kör olsa bu gözlerim senden gayrı cihana
Uçsam ten kafesinden uzanıp asumana

Fecir vakti ezanla dirildim mahşer gibi
Sanki kabrimden çıkıp ismimi soyler gibi
Titreyen sinelerle kıyam ettim kaç defa
Unutulur efendim huzurunda her cefa
En çaresiz dertlere şifadır kutlu belde
Yalnız hasret sancısı baki kalır gönülde
Sırılsıklam tevbeler avuçlarda nedamet
En mahrem dualarım meleklere emanet
Sığınmış asi kulun merhamet divanına
Bir mücrimin dilinden icabet makamına
Cennetlerden sahneler ayandır her tarafta
İnsanlar ve melekler beş vakit aynı safta
Damla damla ruhlara manalar ilham olur
Durunca teheccüde pergamber imam olur
Konar seccadelere ukba güvercinleri
Alkışlar bu vuslatı fezanın sakinleri
Madde birden savrulur dünya derin uykuda
Ezelden sevdalılar sema döner avluda
Boyun büker diz dize kabul kastıyla canlar
Akdini tekrar eder sukut yüklü lisanlar

Her dilde ayrı ukde her kulun bir derdi var
Kulak ver kainatın İsmi Celal virdi var
Ağlayan bir Yemenli secdede bir Mısırlı
Nijerli bir ihtiyar avuçları nasırlı
İnsanın aslı Adem, Adem’in aslı toprak
Bu rahmet sofrasından beni ayırma ey hak
Hangi yola koyulsam yolculuğum sanadır
Ebediyet hicretim beka dergahınadır
Bekanın ötesinde ben seni yaşıyorum
Ravzada kaldı ruhum bir ceset taşıyorum
Tut elimden efendim beraber gidelim can
Seyretsem cemalini sağıma döndüğüm an
Kovsan da gitmem artık öyle meftun olmuşum
Başka bir yar istemem yari baki bulmuşum
Boynumdan bir lahzacık çözülmesin zincirim
Ayak ucunda olsun ey sevgili makberim
Şefaat mevsiminde tanır mısın bendeni
Aciz bülbülün gülüm kokundan tanır seni
Seni değil kendimi şimdi terk ediyorum
Cismim senden giderken ben sana gidiyorum