Yârenler semâya
Ezelde baktım .
Sehap ref olmustu
Nücûma vardım

Anda firâşımı
Serdim de yattım
Kahr ile lûtfunu
Zevk ile tattım

Nedir bu tecelli
Rabbim’e sordum
Mâh-i hurşid dedi
Apaçık gördüm

Mâsivayı cümle
Gözümden sildim
Gören ve görünen
Cümle bir bildim

Hakîkat güneşi
Zuhûra geldi
Hayâli mahvetti
Hayat bahşetti

AHMED nihân iken
Çün ayân oldu
Ahmed ü Mahmûd’a
Can fedâ oldu…