Âşıka cevr-u cefâdan ne alursın bilmem
Dil-i âşüfte-hevâdan ne alursın bilmem

Günde bir tarz ile ‘uşşâka idersin ‘işve
Böyle beyhûde-edâdan ne alursın bilmem

Cânı sûzende idüp gönlümü aldun ammâ
Şu nedm-i köhne-kabâdan ne alursın bilmem

Tel kırarsun ser-i zülfünde tolaşma ey dil
Başa püskülli belâdan ne alursın bilmem

İtme rüsvâlığı gülşende yeter ey bülbül
Böyle nâ-bercâ nevâdan ne alursın bilmem

Dehri ümmîd ü vefâ ile gezersün Kâmî
Verd-i hoş-bûy-ı vefâdan ne alursın bilmem