Peygamberimiz (s.a.v.), “Kim bu sözleri samimi bir şekilde inanarak gündüz okuyup o gün akşama varmadan vefât ederse, o kimse cennet ehlinden olur. Yine kim bunları geceleyin okuyup sabaha çıkmadan vefât ederse o kişi de cennet ehlinden olur” buyurarak, “Seyyidül-İstiğfâr” olarak bilinen şu duayı okudu:
“Allahümme ente Rabbî lâ ilahe illâ ente halaktenî ve ene abdüke ve ene alâ ahdike ve vâ’dike mes’tetâtü eûzü bike min şerri mâ sanâtü ebû’ü leke bi-nîmetike aleyye ve ebû’ü bizenbî fağfirlî feinnehû lâ yağfıruz-zünûbe illâ ente”

“Allâh’ım! Sensin benim Rabbim. Senden başka ilâh yok. Beni Sen yarattın ve ben Senin kulunum. Ezel’de sana verdiğim ahdim üzere, gücüm yettiğince sözümde durmaktayım. İşlediğim kusurların şerrinden Sana sığınırım. Bana lûtf ettiğin nimetleri minnetle anarım ve Yüce huzurunda günahımı itiraf ederim. Beni affet (Allâh’ım!) Şüphe yok ki, günahları senden başka affedecek yoktur.” (Buhârî, Deavât, 2)