Usul usul çiseleyen yağmur damlalarının verdiği ferahlıkla güneşin ilk Işıklarını karanlığın kalbine yansıtarak sabırla kainatın uyanmasını bekleyen seher vaktinden merhaba Hz. İbrahim’in müjdecisi cana can Ahmed merhaba…

Dostluk pınarının kaynağından sulanmış, muhabbet mevsimlerinin renk ve desenleriyle gönlünü bezemiş insan bunaltıcı yaz günlerinde serabını gördüğüm ırmakların gerçek olup yüreğimi serinlettiği gibi, dost ve yaren olma özlemi çeken bu sancılı yürekten merhaba Hz. İsa’nın habercisi Can Ahmed Merhaba.

Pasın demirin, ahları yüreğimi çürütüp yok ettiği ortamlarda çaresizliğin kasırgasında kuru bir yaprak gibi savrulan bu çileli gönülden, özlem ufkunda gözleri tüm güzelliklere kilitlenen gönlü güzel insan sana yazmanın verdiği lezzetle merhaba, Abdullah’ın oğlu Can Ahmed merhaba…

Yüreği her nefes alışında insanlığın kurtuluşu için çarpan Efendim, sımsıcak hüzün demetini seninle paylaşmak istedim, seninle bu muhabbeti yapamasaydım bu sancılı yürek yokluğunda horlanan ve hasret ateşinde yanan bu gönül gaflet uykusundan uyanamayacaktı, Her nefes alışımda bir hücrem can çekişir adeta, her an bir ateş yanar kavurur benliğimi, öyle ki, hiçbir fiziki vuslat söndüremez oldu yüreğime düşen onulmaz ateşi, ah derim her ahım bir taş düşürür oldu hayat sarayımdan, her ahım viraneye döndürdü beni…
Cana Can Ahmed’im benim yüreğime öyle bir dol ki;
– Her ahım, nemin duvarı çürüttüğü gibi gam olup çürütmesin hücrelerimi ….
– Her ahım, kara bir bulut olup çöreklenmesin ufkuma, bir kasvet gecesi olup yıldırmasın gözlerimi…
– Çaresizliğimin kasırgasında her ahımla, kuru bir yaprak gibi savrulmayayım hayatın dipsiz dehlizlerine…
Alemlerin efendisi Cana Can Ahmed’im, bir güneş gibi içimi ısıtan samimi tebessümlerine, bir demet çiçek gibi ruhumun bahçesinde devşirilen göz aydınlığı, yürek coşkusu sözlerine engin bir rahmet denizinde özümseyerek ahlak edindiğin anlayışın ve merhametine kanadı kırık yüreğimin öyle bir ihtiyacı var ki; ömür sermayemi gaflet değirmeninde özümle öğütür oldum. Yaşamın birkaç dakikalık saltanat, bir ağaç gölgesinde dinlence olduğunu, yaşamın hazan ve hüzün ikliminde çırpındıkça pervasızca batar oldum bataklığında. Bana dua ve şefaat etki gerçek hayata uyandığımdaki şafak yüz ağartan bir şafak olsun ya Resulullah.

Ulu yaradanım öve öve yere göğe sığdıramadığı, “ sen olmasaydın bu alemi yaratmazdım habibim” sözüne mahsar olan Can Ahmed’im;
Limanlarını açık bırak çünkü ummanda çetin kasırgalardan bunaldım…

Ya Resulullahım hayatın hoyrat harıyla bunalan yüreğimi serinleten gül yüzlü vahasın, kendimi yorgun ve zayıf hissettiğim de sırtımı yaslayacağım çınarım, yüce dağım ve tüm yangınlarımda yüreğimi serinletmek için yöneldiğim yegane Ab-ı hayat kaynağım olman dileğiyle.
Gülün açmasında ki güzellikle yasemenlerin kokusuyla, karanfillerin gölgesine yokluğunu sığdıramadığım Cana Can Ahmed’im beni ne olursun bağışla bıkmadan usanmadan sana sayfalarca yazmak isterdim. Heyhat ne yazık ki mektubumu burada noktalamak istiyorum. Çünkü dinlerken sıkılmandan korkuyorum.

Ya Resulullah, senin gösterdiğin metaneti, sabrı ve hoşgörülülüğünden rabbim bizlere de ihsan eylesi güzel dostum Cana Can Ahmed’im, dualarını ne olursun bizlerden eksik etme insanlıktan ve erdemlerden uzaklaşan, biz cahillerin üzerinden.

Ya Resulullah, sılasız gurbetlere mahkum bırakma yüreklerimizi, dostluk desenli baharlarımıza göz koyan huzur ve yürek haramilerine fırsat verdirme…

Seni Bir âşığın hasretiyle Çok Özlüyor ve Seviyorum…

Ben Seni,hasretinden terki diyar eyleyen
Müezzinin Bilal gibi özledim
Ben Seni,yoksun diye bir daha hiç gülmeyen
Amca oğlun Ali gibi özledim..
Sultanım ben aşkımı gözyaşımla besledim
Hayatımı sünnetinle süsledim
Allah’ımdan yalnız seni istedim
İnan seni canımdan çok özledim Sultanım.