Aklım gitti, başım dondu, nasıl söyleyim?
Rahman Melikim, ara yolda kaldım ben işte.
Ömrüm geçti, vaktim yetişti, nereye gideyim?
Rahman Melikim, ara yolda kaldım ben işte.

Vah ne yazık, tan sökenece kalkıp yattım,
Şeytan ile işret eyleyip, dinimi sattım,
Bu alemde Hakk’ı sevmeden gamsız geçtim,
Rahman Melikim, ara yolda kaldım ben işte.

Günahımdan dağ ve düzler korkuya düştü,
Hangi yere gideyim, günahlarımı melek bildi,
Katibleri şahid olub, yazıya geçirdi,
Rahman Melikim, ara yolda kaldım ben işte.

Günahım çok yalvarayım dergâhına,
Yakamı tutub, ağlayıp gideyim bargâhına,
Settar Melikim, yol göstersen gümrahına,
Rahman Melikim, ara yolda kaldım ben işte.

Tevfik verse boynum eğip yola gireyim,
Hizmet kılıb erenlerdin yolu sorayım.
Senin benim penahımsın, nereye varayım?
Rahman Melikim, ara yolda kaldım ben işte.

Ey Kadir (Allah), günahımdın utançlıyım,
Elim tutup afv etmesen, dermansızım,
Aciz kulunum, her ne eylesen emrindeyim,
Rahman Melikim, ara yolda kaldım ben işte.

Günahım var nihayetsiz, sana malum,
Müştakınım, kıyametde kılma mahrum,
El kavuşturup özrümü söyleyim garib, mazlum,
Rahman Melikim, ara yolda kaldım ben işte.

Yüz bin-yüz bin günahımdan lütfun yüce,
Lanetli şeytan yoldan koysa, etmem itibar,
Binbir adını tesbih eylesem, ağzımda şeker,
Rahman Melikim, ara yolda kaldım ben işte.

Günahımdan ayıplıyım, adın Rahim,
Rahmetinden katre versen, adın Kerim,
Dergâhina ağlayıp geldim, Hayy u Kadim,
Rahman Melikim, ara yolda kaldım ben işte.

Kul Hoca Ahmed, günahkarım başım eğik,
Mahşer günü pak etmese Kevser suyu,
Asi, cafi, tersa, yahudi , işi-ahlâkı;
Rahman Melikim, ara yolda kaldım ben işte.

Hoca Ahmet Yesevi