Aldanup inanma ey dil münkirin ikrârına
Çün musırdır ol yalancı gerçeğin inkârına

Gerçi kim dir söyleyüp halkın yalanı ekseri
Virüben andan revâcı satu vü bâzârına

Dünyeden ikbâl umandır hod sa’âdetsiz şakî
Bulmadı ikbâl düşen müdbirin idbârına

Şer diyüben yime balını belâlı dünyenin
Değmez anın balı çün kim arısının hârına

Cîfe didi dünyeye Peygamber ey tâlib işit
Seg değilsen düşme anın cîfeden murdârına

‘Âr içün rüsvây kıluban ehl-i dünyâ özünü
Hor olur zilletle bakın halkının bî-‘ârına

İt gibi murdârı yiyen tâhir olmaz su ile
Tevbesiz ol cîfe tenden sanmanuz ki arına

Çün cefâdır sana dünyânın vefâsı ‘âkıbet
Pes yoğa say bu dem anı bakmayuban vârına

Sicn-i mü’mindir işitdin cennetini kâfirin
Yanma kâfir kimi anın mü’min isen nârına

Dinle dinüp istenen gün bugün imiş anladım
Anın içün koymazam ben bugünümü yârına

Terk idüp dâr-ı cihânı olmayan Mansûr-ı ‘aşk
Girüben meydân-ı ‘aşka asmaz özün dârına

Geçmeyen iki cihândan ‘aşk ile ‘ârif değil
Anın içün yok vukûfu ma’rifet esrârına

Dünyede gül yok dikensiz el uzatma dirmeğe
Değmez andan koku çün kim ele batan hârına

Dil beri kılup cihândan ‘aşka verüp gönlünü
Gülşenî kimi irişir Rûşenî dîdârına