Aldın mı gönül hüsn ile yektâ haberin sen,
Duydun mu hem ol Yûsuf-ı Zibâ haberin sen,
Ya’kub veş ol, dîdelerin görmez olunca,
Ağladı mı ta sorsan o bina haberin sen.
Yûsuf yoluna ağlayan ancak dime Ya’kub,
İşittin anın oldu Züleyhâ haberin sen.
Kays’ı nice yıl ağlatıp inletmedi mi aşk,
Alsan nola bir doğruca Leylâ haberin sen.
Dağlar dahi dayanmaz anın yüzüne karşı,
Âlemlere sor Tûr ile Mûsâ haberin sen.
Her kande anın zerre-i hüsnün görene sor,
Ola duyasın hasret ile tâ haberin sen.
Sular gibi yüzün yere sür kalma yolundan,
Alçakta alursun yürü deryâ haberin sen.
Âlemde nice yüzbin olur aşka giriftâr.
Gelme sorma o mecnunlara dânâ haberin sen.
Bülbüllere sorma yürü var hâlet-i aşkı,
Pervâneden al gizlice tenhâ haberin sen.
Tevhid sanur lâ ile isbat-ı vücûdu,
Sorma güzelim anlara illâ haberin sen.
Her kim bu yola sıdk ile girmezse yoğ olmaz,
Yoğ olmayacak Yûsufun umma haberin sen.
Lâhût ile nâsûtu gönül anladı ise,
Mısrî ana sor Kâf ile Ankâ haberin sen.