Kaf’dan Kaf’a senindir eyle tut rûy-i zemîn
Yediğin bir lokmadır bir hırka giydiğin hemîn

Ser-be-ser âfâka mâlik oluban hükm eylesen
Değmeye ol bir deme ki kıla Azrâil kemîn

Her ne denlü arta zevk-i mâl ü mülk ü bâğ-ı râğ
Mihnet ü derd ü belâ çok ola cânına yakîn

Eyle tut İskender oldun ya Süleymân-ı zamân
Kanı bunca enbiyâ vü kanı hayre’l-mürselîn

‘Âd ile Fir’avn u Nemrûd’un göre n’olduğunu
Geç bu fânî dünyeden kalma bu dâra ey hazîn

Kudretin yetdikçe götürgil metâ’ın dünyenin
Yakmaya altında âhir seni bu bâr-ı rezîn

Ey Hayâlî key sakın nâ-muvâfık yârdan
Ehl-i hâl ala getir kim sana ola hem-nişîn