Neylerem cân u cihânı bana Rahmânım gerek
Tâ ezel “kâlû belâ”da ‘ahd ü peymânım gerek

Bülbülem âh u figânımdan murâdım her nefes
Ol gülistânım bâgında nûr-ı Yezdânım gerek

Bahr-ı mutlak kuşu idim bunda pervâz eyledim
Bu kanâdım açdığımdan bahr-ı ‘ummânım gerek

Kimdir ol mâhın yolunda var vârından geçmeyen
Cân fedâ olsun yolında bana cânânım gerek

‘Akl u cân kevn ü mekânın terkini kâr eyledi
Varlığından el çeküp der sırr-ı Sübhânım gerek

Bî-nişân u lâ-mekân iklîmine kıldım nazar
Gayrıdan yokdur murâdım yine seyrânım gerek

‘Aşka uydum Mustafâ devrinde geldim ‘âleme
Giderem âh-ı fırâkım şâh-ı kerbânım gerek

Ol hakâyık iklîminde dürr-i bî-hemtâ idim
Mevc ile geldim cihâna bana ol kânım gerek

Ol safâ şehrinde her dem ‘ilm-i Kakk mihmânıyam
Kâl u kıyl benden gerekmez ‘ilm ü ‘irfânım gerek

Pâdişâh-ı lâ-yezâlin şem’ine pervâneyem
‘Aşka fermân olduğumdan yine ol hânım gerek

Der muhabbet denizinden nûş iderdim ‘akl u cân
Bu Sinân Ümmî gerekmez bana erkânım gerek

Ümmi Sinan