Sun’-i Hak kim yok iken âlemi etmiş peydâ
Andan almış eser-i nazm nizâmın eşyâ
İktizâ-yi nesak-i mülk ü nizâm-i millet
Hâs u âmın kimin a’lâ kimin etmiş ednâ
Tâ zarar yetmeye ednâlar a’lâlardan
Eylemiş âleme fermân-i hilâfet icrâ
Enbiyâ birle selâtini müfevvaz kılmış
Olalar niyet-i adl ile memâlik-ârâ
Hükmdür hükm ki dünyâya verir zîb-i nizâm
Hükmdür hükm ki din resmini eyler ihyâ
Hükm eger olmasa dünyâya salar zulm fesâd
Hükm eger olmasa bulmaz nesâk-i mülk bekâ
Hâkim oldur ki muvâfık ola hükmüne kader
Hâkim oldur ki mutâbık ola emrine kazâ
Hâkim oldur ki anunolmaya zâtında tama’
Hâkim oldur ki anun olmaya fi’linde riyâ
Şem’den görse ki pervâneye bir zulm yeter
Kese başın dimeye zâyi’ olur nef-i ziyâ
Bulmayan devlet ü tevfîk ü inâyet Hak’dan
Ne revâ kim kıla icrâ-yi hükümet da’vâ
Revîş-i adldedir mertebe-i kurb ü kabûl
Adlsiz hâkime da’vâ-yi hükümet ne revâ
Bir vera’ ehli eger klısa ibâdet yüz yıl
Sâ’at-i adlce vermez eser-i kurb-i Hudâ
Hükmdür vâsıta-i mevt ü hayâtı halkın
Vay ol hâkime kim eyleye hükmünde hatâ
Kıla mazlûmları merhametinden mahrûm
Vere zâlimlere öz nef’i için istîlâ
Rahmet ol hâkime kim olmaya ilden gâfil
Nakd-i evkâtın ede bezl-i niyâz-i fukarâ
Nitekim hıtta-i Bağdâd’ı müşerref kılmış
Mazhar-i merhamet ü adl Mehemmed Pâşâ
Ol ser-efrâz ki yümn-i kadem-i muhteremi
Evliyâ Burcu’na olmuş sebeb-i def’i belâ
Niyyeti hayr olup fe’âli salâh olmak ile
Hiç kes yok kim ana eylemeye hayr du’â
Böyle hâkim eser-i rahmetidir Yezdân’ın
Hansı iklîme kadem bassa verir zevk ü safâ
Var ümîdim kim anı kılmaya sermende-amel
Ol zamân kim kurulur Mahkeme-i Rûz-i Cezâ
Var ümîdim ki bula feyz-i icâbet Hak’dan
Her du’â kim kıla sıdk ile Fuzûlî-i gedâ

Fuzuli