Senin aşkınla mecnûnum ve lâkin iştihârım yok
Demâdem dâğ-ı hasretle figândan gayrı kârım yok

Metâ’-ı lutfunu almak için sermâyesiz geldim
O türlü bir tehî destim ki hattâ ihtiyârım yok

Günâh deryâsına daldım olan vârım suya saldım
Hevâ-yı nefs ile kaldım günâhdan gayrı kârım yok*

Bu Sûzî şöyle nâlândır cemâl-i yâre hayrândır
Gönül gâyet perîşândır hâlimden hiç sorârım yok*

Ne ilm ü marifet verdin ne câh u menkibet yâ Rab
Bi-hamdillâh ki bir zerre medâr-ı iftihârım yok

Benî nev’-i beşer resminde ancak bir heyûlâ var
Cihânda kâm alırdım ben olaydı ger o vârım yok

Ne dârım var benim Es’ad ne de meyl-i diyârım var
Cemâl-i yârdan başka diğer bir intizârım yok