Kainat yıkıldı bucağınıza yıldızlar döküldü ocağınıza
Bombalar yağınca kucağımıza kapattın perdeni altı yaşında
Azrail’i gördün köşe başında son nefesi verdin yavrum altı yaşında

Ölümün kucağındasın Esma,parmağım kadar kurşun var minicik bedeninde,direnirdin bu acıya belki amma aspirin dahi yok bu hastanelerde.Şimdi koşturuyorum çırpınan bedenini,acil servisin soğuk koridorlarında,yalınayak yürüyorum Esma,ateşin korlarında.Odalardaki çığlıklar ürkütmesin sizleri.Yerlerde mazlumların kurumuş kan izleri.Her evde ayrı ateş,gökten misket yağarken,insanlık hala suskun şaşırtıyor bizleri ve vampirler pusuda dolunayı bekliyor,anneler feryatlarla döverken dizleri önce kasırgalar patlıyor beynimin ortasında şimşekler çakarak.Sonra kalın bir sis perdesi iniyor penceremden gözlerimi yakarak.Burada söz biter,zulüm başlar.Ardından dayanılması zor dertler zinciri ve sıcak bir şey akıyor sağ yanımdan gül kırmızı.Artık aç gözlerini Esma bitsin artık bu sızı.Acılarını sarsam gökkuşağına.Hep mutluluk olsa yer gök yedi renk.Kıvılcımlar saçsa bindiğin atın nalı.Ya da bir avuç rüya görsen içi rengarenk.Özgürlüğün resmini çizdirsem aynalara cümle renkler bir olsa ruhumda yapsalar cenk.Sen semayı çok severdin Esma.Annenin gözlerindeki mavi rutuşları belgeselde seyrettiğin mavi kanatlı kuşları,bir kez ayağını sokamadığın denizin mavisini.Hep küçük sularda yüzdün minik hayaller kurdun çünkü ekmeği kırarak zeytini sayarak yerdin,mahrumdun ama mutluydun.ta ki koca şapkalı amcalar gelene kadar.Ellerinde ateş kusan demirler vardı.Kaf dağının ölüm saçan bekçileri gibiydiler.Bir gürültü koptu.Ardından tarifsiz bir acı duydun böğründe.Çıkardın ayaklarını hayalindeki sudan.
Kıvırcık saçlıydın esmerdi teni tek taş pırlantaydı yanakta benin
Has bahçede güldün yoktu dikenin kırdılar dalını daha altı yaşında
Azrail’i gördün köşe başında son nefesi verdin yavrum altı yaşında

Sen Bağdat’lısın Esma Halep’li Filistin’li Bosna’lı,millet-i İbrahim’sin. Sana hastalık serbest tedavi olmak yasak,kurşun yemek serbest şeker yemek yasak horlanmak serbest sevilmek yasak içim yanıyor ciğerim kanıyor bu yüzden insanlık bizi çok yakından tanıyor,az sonra kalkacak mahşer treni gardan,biraz sonra bineceksin tahta kompartımana gideceksin istemeden sonsuz mekana.Şimdi tam karşımda Muhammed Mustafa bekler,sağ yanında oturur Sıddık-ı Ekber,çağırıyorlar Esma,gitmesen olmaz.Kucak akmış bekliyor huzur-u makber. Kucak akmış bekliyor huzur-u makber.