Beyaz bir buluttan birgün ansızın,
Bir karanfil düştü parmaklarıma,
Gözlerine kuşlar doldu bir yüzün,
Elleri karıştı ırmaklarıma,
O kızıl bir deniz bense tenhayım,
Onda umut,bende yalnızlık büyür,
Ne dünya sonsuzluk,ne ben dehayım,
İçimde sadece şairler uyur,
Islak bir yürektir bende karanfil,
Ruhum,kokusunun dilencisidir,
Haşim,bu bir alev damlası değil,
Büyük yangınların habercisidir,
O kızıl bir deniz bense tenhayım,
Onda umut,bende yalnızlık büyür,
Ne dünya sonsuzluk,ne ben dehayım,
İçimde sadece şairler uyur,
Bütün şiirleri söyleyen benim,
Bütün çiçeklerin adı Karanfil,
Her akşam bir yaprak olur kefenim,
Haşim, bu bir alev damlası değil,
O kızıl bir deniz bense tenhayım,
Onda umut,bende yalnızlık büyür,
Ne dünya sonsuzluk,ne ben dehayım,
İçimde sadece şairler uyur,