Yakma cânım nâle-i bî-ihtiyarımdan sakın
Dökme kanım âb-i çeşm-i eşk-bârımdan sakın
Su verir her subh-dem göz yaşı tîğ-i âhıma
Çok beni incetme tîğ-i âb-dârımdan sakın
Cevr odu yaktı beni yanımda durma ey gönül
Bir tutuşmuş âteşim kurb ü civârımdan sakın
Ten evinden rahtını cehd eyle ey can taşra çek
Âfet-i seyl-i sirişk-i bî-karârımdan sakın
Gerçi bir hâk-i rehim kimse beni almaz göze
Çok hakâretle nazar kılma gubârımdan sakın
Şâh-i mülk-i mihnetim hayl ü sipâhım derd ü gam
Hayl-i bî-hadd ü sipâh-i bî-şümârımdan sakın
Ey Fuzûlî hansı mahbûbu ki sevsen rahmi var
Kıl hazer ancak benim bî-rahm yârımdan sakın

Fuzuli