Kûh-ken künd eylemiş bin tîşeni bir dağ ilen
Ben koparıp salmışım bin dağı bir tırnağ ilen
Gam yolunda ben kalıp gittiyse Mecnun yok aceb
Sayruya düşvârdır hemrehlik etmek sağ ilen
Gerd-i râhın vermese göz yaşına teskîn n’ola
Tutmak olmaz böyle seyl-âbın yolun toprağ ilen
Gam uğurlar aşk bâzârında nakd-i ömrümü
Kılmak olmaz sûd sevdâda yaman ortağ ilen
Ravzâ-i kûyunda tapmıştır Fuzûlî bir makâm
Kim ana cennet kuşu yetmez bin ıl uçmağ ilen

Fuzuli