Devâm eyle namâza secdeden kaldırmagil baş
Deniz et secdegâhı gözlerinden akıtup yaş

Dahi meşgûl olasın savm-ı isneyn ü hamîse
Bu iki günde sünnetdir yedirme nefsine aş

Tezellül eyleyüp Hakk’a yüzünü tut niyâza
Ana makbûl olan ancak temellük oldu kardaş

Fenâ mülkünü ta’mîr eylemekden fâriğ ol gel
Ziyâde yapma hâcetden koma taş üstüne taş

Gece gündüz hemân sa’y eyleyüben er murâda
Cebîn olma cesûr ol kaçma günden misl-i huffâş

Her insâna kumaş sandığın açma doğru sanup
Ederler vârını yağma sakıngıl eyleme fâş

Mecâzî ‘aşkı özüne makâm edinme zinhâr
Ki Hakk ‘aşkı-durur maksûd değildir göz ile kaş

Bu ‘ilm-i zühd ü takvâya dayanup olma mu’cib
Kamusu korkarım kabir içinde olur ahnâş

Hudâ emr eyledi gerçi ‘ibâdetle velâkin
Kabûl etmem dedi ihlâsı hem etmezse yoldaş

‘Ucub ehliyle Kuddûsî hazer kıl etme sohbet
Kuru yanında çün meşhûr meseldir ki yanar yaş