Çeşm-i cân-ı âşıka nûr-i cilâsın yâ Huseyn
Enfüs ü âfâka şems ü meh-i zıyâsın yâ Huseyn

Mazhar-ı nûr-i celîl-i ıstıfâdır hilkatin
‘Umde-i nûr-i yakîn-i ictibâsın yâ Huseyn

Nûr-i lâhûtun muhît-i bahr-ı envâr-ı şuhûd
Sen şeh-i ma’nâ-yı kuds-i dü-serâsın yâ Huseyn

Vâlidin “Şâh-ı Velâyet” mâderin “Zehrâ Betûl”
Sen ciğerpâre-i “Mahbûb-i Hudâ”sın yâ Huseyn

Hanedânın ehl-i mahşere sâkî-i kevser iken
Sen suzsuzlukdan “Şehîd-i Kerbelâ”sın yâ Huseyn

Âsitân-ı Hazretinde bendedir cümle cihân
Zübde-i nûr-i Muhammed Mustafâ’sın yâ Huseyn

Bahr-i nûr dürdânesidir mâye-i aslın senin
Sen zıyâ-yı akdes-i ‘arş-ı ‘ulâsın yâ Huseyn

İbtilâ künhiyle buldun ictibâ-yı zât-ı Hakk
Sen şefî’-i ekber-i yevmü’l-bekâsın yâ Huseyn

Bâb-ı lutfunda eder Sâmî kulun hep istimdâd
Sen huzûr-i Hakk’da makbûlü’r-recâsın yâ Huseyn