Rivâyetde gelir bir gün Resûlullâh olupdu şâd
Ki dizinde oturmuşdu Hasen ile Hüseyn şehzâd

Hüseyn’i öpdü boynundan Hasen ağzı dudağından
İkisin bâb-ı şefkatde bu resme eyledi îrâd

Erişdi Cebrail derhal elinde var idi üç şâl
Biri kara biri sarı biri kızıl idi vekkâd

Dedi Allah selâm eder buyurur kim revâ mıdır
Beni nice sever çün ki bana karşı öper evlâd

Benim aşkım anı ister ki benden gayrı sığmaya
Benim mahbûb gönül mülkü benim ile olur âbâd

Bu kâre donu pes geysün ki yas donu dürür bu don
Sarı donu Hasen geysün kim ağu içiser bî-dâd

Kızıl donu Hüseyn alsun şehîd olur dedi zîrâ
Dahî Hakk şöyle buyurdu gerek kim olasın münkâd

Benim ‘izzim celâlim’çün anı kim öpdün ağzından
Ana ağû verem içe dudağından ede infâd

Hem anı kim boğazından öpüpdün yâ habîbim der
Kafâsından boğazladam budur ikisine mî’âd

Sonucu öyle oldu ki kasd etti Yezîd mel’ûn
Birine zehr içirdiler birini etdiler işhâd