Remzimi fehm eyler isen dinlegil mi’mârlığım
Cân gözüyle gözler isen gör benim bâzârlığım

Dü cihânın vârını selb eyledim önden sona
Hakk bilir olmaz hicâb Hakk’a benim ebrârlığım

Câm-ı vahdet nûş idelden cânımız mestânedir
Anun içün her nefes oldur benim hummârlığım

Gizli değil gün gibi âşkâreyem günden ‘ayân
Anlamaz nâdân olan şimdi benim settârlığım

Râzımı bilmek dilersen var vârından geçegör
Var vârından geçmeyen görmez benim gülzârlığım

Gitdi zulmet gitdi kesret gitdi firkat aradan
Bahr-ı zâtdan nûr-ı zâtdır gör benim envârlığım

‘Aşka fermân olduğumdan hamdülillâh çok şükür
Bahr-ı zâta mahrem oldum kalmadı ağyârlığım

Men meni mahv eyledim hîç kalmadı benden eser
Bahr-ı mutlak lâ-te’ayyün künh-i zâtdır varlığım

Dir Sinân Ümmî vücûdum ana bir kârhânedir
Ser gözüyle görmeyen fehm eylemez dildârlığım