Cihân eyledi feyz-i bahar reşk-i cinân
Bıraktı feyz-i letâfet zemine lûtf-i zamân
Hevâ sunûf-i reyâhine verdi zîb-i zuhûr
Tırâz-i hulle-i hâk oldu hilye-i elvan
Dikip şikûfe vü gonca çemende çetr ü otağ
Makâm-i bezm-i sürûr oldu arsa-i bû-sitân
Değil alâmet-i fasl-i rebi’ ü kavs-i kuzeh
Edâ-yi hidmet için bağladı sipihr miyân
Mükemmel olmağa esbâb-i ayş bî-tenkîz
Müyesser olamğa âlât-i bezm bî-noksân
Sehâb ü seyl ile irsâl olundu gül-zâre
Kamu zahire-i bahr ü kamu define-i kân
Tamâmî-i berekâtın zemin kılıp mebzûl
Cemi-i lûtf-i nihânın zamâne kıldı ayân
Bisât-i sebzeye gül-bün yeşil serîr dikip
Yakıp çerâğların her taraf gül-i handân
Tığıldı nesteren ü sûsen ü gül ü lâle
Dizildi nerkîs ü nesrîn ü sünbül ü reyhân
Nefiresiyle hem-âvâzdır nekâre-i ra’d
Kılar nisâr-i mükerrer cevâhirin bâran
Çemende eylediler tıfl-i gonceyi mahtûn
Saçıldı gül-şene gül gül cerâhatinden kan
Yetirdi öyle safâ devr-i rûzgâra bu sûr
Ki sûr-i hıtne-i nakd-i yegâne-i devrân
Gül-i bahâr-i emâret Cenâb-i Ca’fer Beg
Ki tav’-i re’yinedir çerh bende-i fermân
Nizâm-i saltanat ü mülke eşref-i esbâb
Binâ-yi millet-i İslâm’a a’zam-i arkân
Bahâr-i rif’at ü ikbâle eltaf-i ezhâr
Nihâl-i şevket ü iclâle a’del-i agsân
Sipihr-menziletâ sensin ol mekân-i hayâ
Ki yok sıfâtına hadd-i i hâta-i imkân
Mübârek ola bu sûr ü sürûr-i bezm-i huzûr
Kim oldu cümle-i halk-i cihâna feyz-resân
Neşât-i ayşının evsâfı tuttu âfâkı
Safâ vü zevkinin âvâzesiyle doldu cihân
Sipihr kıldı bu bezm-i neşâta bezl-i safâ
Melâ’ik oldu bu sûr ü sürûra fâtiha-hân
Ki asl-i ka’ide-i hıfz-i şer’dir bu amel
Budur mukaddem-i esnâf-i tâ’at-i Rahmân
Şehâ fuzûlî-i zârım ki devr-i adlinde
Bukâ’-i emn ü emândır bana makâm ü mekân
Nisâr-i bezmin için ger bulursa hüsn-i kabûl
Getirmişim güher-i i’tikâd ü cevher-i cân
Ümîd varki oldukça rûzgâra vücûd
Müyesser ola sana irtifâ’-i şevket ü şân

Fuzuli