Ya Rasûlallah cemâlin “keşefe’d-dücâ” değil mi
Habîbâ senin kelâmın “belaga’l-‘ulâ” değil mi
İki bergüzîde adın senin ey Habîbi’r-Rahmân
Biri Ahmed ü Muhammed biri Mustafâ değil mi

Eşiğinin taşına baş koyan Âdem ü melâik
Ayağın türâbı ey şâh tâc-ı enbiyâ değil mi
Gir anın yoluna Sâdî seri kıl fedâ safâ bul
Sen anın safâsını gör ne aceb safâ değil mi