Ey yarenler ey kardaşlar, görün beni n’ettim ahi,
Ere erdim, eri buldum, er eteğin tuttum ahi.

Canım bir gözsüz can idi, içi dolu sen ben idi,
Tuttum miskinlik eteğin, ben menzile yettim ahi.

Korkar oldum bir Tanrı’dan, bizar oldum yatlı hudan,
İşbu işim sağınc ile, ben yoluma gittim ahi.

Anladım kendi halimi, gözledim doğru yolumu,
Tuttum ulular eteğin, Hazret’e ben yettim ahi.

Giderdim gönülden kîni, kin tutanın yoktur dini,
Ey yarenler, ben bu sözü uludan işittim ahi.

Aşık isen miskin Yunus, Hazret’e tut sen yüzünü,
Anlayana gevher olur, söz sarrafa sattım ahi.