Bir gün peygamber aleyhisselam ve
Sahabeden bazıları Rasulullahın
Davet edildiği bir yemeğe
Gitmek üzere yola çıkmışlardı
Yolda Hüseyin’e rastladılar
Hüseyin çocuklarla oyun oynuyordu
Peygamber efendimiz sevgili torununu görünce
Cemaatin arasından öne geçip onu tutmak için
Kollarını sonuna kadar açtı
Hüseyin ise sevinçle sağa sola kaçarak
Mübarek dedesine cilve yapmaya başladı
O her ne tarafa kaçtıysa peygamberimiz de
Kolları açık vaziyette o tarafa doğru
Onu tutuncaya kadar peşinden yavaşça koştu
Ve sonunda yakaladı
Ve ellerinden birini çenesinin altına
Diğerini ise ensesine koyarak onu öptü öptü ve
“Hüseyin bendendir. Ben de Hüseyin’denim.
Kim Hüseyin’i severse Allah da onu sevsin” dedi

Sen uzaklarda değil hep bizimlesin
Sevginle şefkatinle gönüllerdesin
Uzayan gecelerde doğan güneşsin
Ne olur uzat ellerini Efendim

Gülünce güller açar o gül yüzünde
Sevdalı yüreklere güven özünde
Ne tatlı ne hoş seda vardır sözünde
Ne olur uzat ellerini Efendim