Âmine hâtun Muhammed ânesi
Ol sadefden doğdu ol dür dânesi

Çünki Abdullah’dan oldu hâmile
Vakt erişdi hefte vü eyyâm ile

Hem Muhammed gelmesi oldu yakîn
Çok alâmetler belürdi gelmedin

Ol rebiü’l-evvel âyı nicesi
On ikinci gice isneyn gicesi

Ol gice kim doğdı ol hayrü’l-beşer
Ânesi anda neler gördü neler

Dedi gördüm ol habîbin ânesi
Bir aceb nûr kim güneş pervânesi

Berk urub çıkdı evimden nâgehân
Göklere dek nûr ile doldu cihân

Gökler açıldı ve feth oldu zulem
Üç melek gördüm elinde üç alem

Biri meşrik biri mağribde anın
Biri dâmında dikildi Kâbe’nin

Bildim anlardan kim ol halkın yeği
Kim yakîn oldu cihâna gelmeği

İndiler gökden melekler sâf sâf
Kâbe gibi kıldılar evim tavâf

Kâbe savt etdi o demde nâgehân
Dedi doğdu bu gîce şems-i cihân

Geldi hûrîler bölük bölük buğûr
Yüzleri nûrundan evim doldu nûr

Hem hevâ üzre döşendi bir döşek
Adı Sündüs döşeyen ânı melek

Çün göründü bana bu işler ıyân
Hayret içre kalmış idim ben hemân

Yarılıp dîvâr çıkdı nâgehân
Geldi üç hûrî bana oldu ıyân

Bazıları derler ki ol üç dilberin
Âsiyeydi biri ol meh-peykerin

Biri Meryem hâtûn idi âşikâr
Birisi hem hûrîlerden bir nigâr

Geldiler lutf ile ol üç meh-cebin
Verdiler bana selâm ol dem hemîn

Çevre yânıma gelip oturdular
Mustafâ’yı birbirine muştular

Dediler oğlun gibi hiçbir oğul
Yaradılalı cihân gelmiş değil

Bu senin oğlun gibi kadr-i cemîl
Bir anaya vermemiştir ol Celîl

Ulu devlet buldun ey dildâr sen
Doğiserdir senden ol hulk-ı hasen

Bu gelen “ilm-i ledün” sultânıdır
Bu gelen tevhîd ü irfân kânıdır

Bu gelen aşkına devreyler felek
Yüzüne müştâkdurur ins ü melek

Bu gice ol gicedir kim ol şerîf
Nûr ile âlemleri eyler latîf

Bu gice dünyâyı ol cennet kılar
Bu gice eşyâya Hak rahmet kılar

Bu gice şâdân olur erbâb-ı dil
Bu giceye can verir eshâb-ı dil

Rahmeten lil’âlemindir Mustafâ
Hem şefîal müznibîndir Mustafâ

Vasfını bu resme tertîb etdiler
Ol mübârek nûru terğîb etdiler

Âmine eder çü vakt oldu tamâm
Kim vücûde gele ol hayrü’l-enâm

Susadım gâyet harâretden katî
Sundular bir câm dolusu şerbeti

Şerbeti karşımda tutdu hûrîler
Bunu sana verdi Allâh dediler

Kardan ak idi ve hem soğuk idi
Lezzeti dahi şekerde yok idi

İçdim ânı oldu cismim nûra gark
İdemezdim kendimi nûrdan fark

Geldi bir akkuş kanâd ile revân
Arkamı sığadı kuvvetle hemân

Doğdu ol sâatde ol sultân-ı dîn
Nûra gark oldu semâvât ü zemîn

Sallü Aleyhi ve Sellimü teslimâ
Hatta tenâlü cenneten ve naîmâ