Web sitemize hoşgeldiniz, 18 Nisan 2024
Beğen 2

Yusuf Ziya Özkan-Ölüm Bize Yetişir

Canım anneciğim,hani başucumda toplanmış,telaş içinde feryad-u figan ile gözyaşı döküyordunuz ya işte o anda dünyada iken hiç görmediğim,tanımadığım varlıklar geldi yanıma meğer onlar meleklermiş
Azrail ve diğer görevli melekler,o esnada bir şey daha oldu. Bana ahirette ebedi kalacağım yer gösterildi,alevler vardı orada ceza yeriymiş orası, her şeyi anladım
İhmalimi de hatalarımı da
Ve çok korktum anne, bir ürperdi sardı bedenimi. öyle bir sıkıntıya girdim ki sizleri de tanıyamaz oldum.Azraile baktıkça korkumun şiddeti arttı,çok heybetliydi pişman olmuştum dünyadaki gafletime.O sırada ALLAH-U TEALADAN salih ameller işleyebilmek için ölümü geciktirmesini ve beni tekrar dünyaya geri göndermesini istedim.ama vakit çok geçti.istediğim kabul olunmadı,tabi bunlardan sizin haberiniz olmadı.nasıl acı çektiğimi hissedemediniz.öyle ya ne bilecektiniz.benim gibi Azraili bütün dehşetiyle görmediniz ki.hani dünyada iken sekerati mevt diyorlardı ya ne kadar zormuş.O anki acıyı anlatmak mümkün değil.o gün gelipte Azraille karşılaşanlar bilir ancak.yani tadınca bilir ana tadınca bilir.
Gerçekten Peygamber efendimiz (s.a.v) in“ Allah’ım sekerati mevtte ölüm zahmeti ve baygınlığımda bana yardım et“ diye dua ettiğini söylerdi hocalar da sanki kulağımın birinden girer nefsime hiç etki yapmadan diğerinden çıkardı.Ne kadar doğru imiş yani anlayacağın anacığım o ölüm anı kasabın elinde derisi soyulan koyunun düştüğü an gibi bir hal.ızdırap dolu bir an.çok ama çok zor.ve çok korkutucu bu korkunç manzara karşısında biliyor musun ruhum bedenimden çıkmak istemedi ana, parçalara ayrıldı kaçışıp duruyordu bedenimde.Ruhum çıkmamakta direndikçe meleklerde bana azap ettiler.İşte böylece daha ruhum çıkmadan kabir azabı başlamıştı. Nihayet ruhum bedenimi terk etti de bende bu azaptan kurtuldum.Hep düşündüm durdum anne,Acaba bu kadar cezayı hak edecek ne yaptım.Fakat sonradan anladım bu cezanın sebebini.Meğer bunlar dünyada işlediğim kötü amellerin sonucuymuş.Azrailin yanında iki melek daha vardı biri Rahmet diğeri de Azap meleğiymiş.Ölen iyi kimse ise Azrail aldığı ruhu rahmet meleğine kötü kimse ise azap meleğine verirmiş.Allah’ın emri böyle imiş.Bir yığın azaptan sonra Azrail ruhumu aldı ve azap meleğine teslim etti.O zaman daha önce gösterilen ahiretteki yerimin ne kadar kötü olduğunu daha iyi anladım.zaten ruhum alınacağı sırada bir kuş gibi göğsümün en üst tarafına,köprücük kemiğime fırlamıştı.O zaman meleklerin konuşmalarında her şey belli olmuştu.Çünkü bunu kim tedavi edecek? diye birbirine soruyorlardı.O anı ve o an ki sıkıntılarımı anlatmak imkansız anacığım.Ayaklarım birbirine dolaştı melekleri görünce.Belki sizde fark ettiniz ayaklarımdan kanın çekildiğini ve bembeyaz buz gibi olduğumu.İşte böyle anne.benim dünyadan getirdiğim kötü amellerim dolayısıyla melekler ruhumu bedenimden zorla almak durumunda kalmışlardı.Bunlar naziat melekleri imiş. Eğer amellerim iyi olsaydı,yani salih amel sahibi olsaydım o zaman neşeli ve kolaylaştırıcı naşitat melekleri ruhumu alacakmış.e bana Allah’ın selamını sunup selam sana ey Allah’ın veli kulu muhakkak ki Allahu Teala sana selam gönderiyor diyecekmiş.Nerdee! gafletimin acısını çektim işte böylece anne.Ve şayet Azrail geldiğinde abdestli olsaydım birileride yanımda Kuran okusaydı ve salih amellerimde çok olsaydı,o kadar acıyı çekmeyecektim biliyor musun. Ölümüm daha kolay olacaktı.Yahut orada bulunanlardan Allah’ın sevdiği bir dostun benim için Azraile,ey Azrail arkadaşıma acı.Ona yumuşak davran çünkü o müminlerdendir.Dese ve böylece dua etseydi yine o kadar acı çekmeyecektim.Doğrusu Azrail gelirken zaten heybetinden korkmuştum.Zira daha ruhumu almadan onu korkunç şekliyle gördüm.Keşke gözlerim kör olsaydı da onun korkutucu şeklini görmeseydim.Ama öyle değil.Gözlerim körde olsa yine de onu görürmüşüm,dünyada iken kör olup olmamak fark etmezmiş herkes ölüm anında ruhu daha çıkmadan onu mutlaka görürmüş.Bilmem ki canım anneciğim.Benim ölüm anında boğazımın sıkılarak hırıltılar çıkardığımı,yüzümün renginin degişip siyaha yakın bir hal aldığını,ve ağzımın köpürdüğünü görebildin mi? zannetmiyorum.o kadar çok feryad ü figan içindeydin ve o kadar çok gözyaşı döküyordun ki bunları fark etmem mümkün olamazdı o anda.İyi ki görmedin anne çünkü o halimi görseydin belki de benim ahiretteki halimi acı akibetimi tahmin ederdin ve çok üzülürdün…


Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış.

Yorum Yaz

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.