Bazen bir sabah olur ellerim ıtır kokar. Adını fısıldayıp uyandırır bir melek. Sonra bir el uzanır gönül hanemi yakar. Alevler sönmez olur ruhum tutuşana dek.
Bazen de öğlen olur güneş tepemizde tam serinlik üfler durur yüreğime gözlerin. Sonra döner gidersin hayalini tutamam. Güneş olur kavurur bıraktığın izlerin.
Bazen ikindi olur eşya kaybolur gider. Sanki sen ve ben varız şu koskoca dünyada. Sonra birden çoğalır hasret korku ve keder. Gitmiş olursun da sen kokun kalır odada.
Bazen bir an olur da ışıklar bakar sana Mecnun kendinden geçer Leyla’ya bile gül der. Hani bir dua olur lütfeder Mevlam bana. Sana gül diyen diller belki bana da kül der.
Bazen de akşam olur sokaklarda ikimiz herkes çeker hayattan elini eteğini. Sonra sarılır bana Tih çölü kadar deniz. Sahiller uzaklaşır göremem artık seni.
Bazen yatsı vaktidir sessizlik yağar gökten. Bir benim yüzüm güler gül yüzünü saklarım. Sonra perdeler iner aramıza ipekten yokluğun tamamdır da mum yarım ışık yarım.
Bazen bir gece olur yıldız dolar gökyüzü. Ay Güneşi aratmaz. Ay tıpkı yüzün olur. Sonra karanlık çöker gece söyler son sözü, şimdi uzaklarda der kar yağar hüzün olur.
Bazen bir an olur da kavuşmak için sana hasta kuşlar uçar da yanı başında inler. Hani bir dua olur lütfeder Mevlam bana. Sana gül diyen diller belki bana da kül der.
Bazen bir an olur da ışıklar bakar sana Mecnun kendinden geçer Leyla’ya bile gül der. Hani bir dua olur lütfeder Mevlam bana. Sana gül diyen diller belki bana da kül der.