Kudûmun rahmet ü zevk ü safâdır yâ Resûlallâh
Zuhûrun derd-i uşşâka devâdır yâ Resûlallâh

Nebî idin dahî Âdem dururken mâ’ vü tîn içre
İmâm-ı enbiyâ olsan revâdır yâ Resûlallâh

Kemâli zümre-i kümmel senin nûrunla bulmuşdur
Vücûdun mazhar-ı tâmm-ı Hudâ’dır yâ Resûlallâh

Seninle erdiler zâta dahî envâ’-ı lezzâta
İşin erbâb-ı hâcâta atâdır yâ Resûlallâh

Hüdâyî’ye şefâ’at kıl eğer zâhir eğer bâtın
Kapuna intisâb etmiş gedâdır yâ Resûlallâh

Yâ Resûlallah! Senin dünyayı teşrifin rahmet, zevk ve safâdır. Peygamberliğinin zuhûru ise tüm âşıkların derdine devâdır.
Hz. Âdem henüz su ve çamur içindeyken bile sen nebî idin. Yâ Resûlallah! Sen tüm peygamberlerin imamı olsan revâdır.
Kâmil kişiler kemâllerini senin nûrunla bulmuşlardır. Yâ Resûlallah! Vücûdun Allah’ın noksansız tecellisidir.
İrfân sahipleri Allah’ı senin aracılığınla bilmiş ve manevî lezzetlere senin sâyende erişmişlerdir. Yâ Resûlallah! Senin varlığın buna muhtaç olanlar için bir ihsandır.
Yâ Resûlallah! İster gizli ister âşikâr olsun, bu Hüdâyî’ye şefaat et. O senin kapına sığınmış yoksul bir dilencidir.