Çanakkale, şüheda toprağında
Kuşlar, martılar uçar havasında
Çamlık dağların cennet yuvasında
Gelincikleri açar ovasında.

Yeşilin maviyle buluştuğu yerde
Yedi düvelin göz koyup akıştığı yerde.

Mehmet oğlu Boz Ahmet adın
Şehitleriyle anılır sülale namın
Kudüs, Edirne, Çanakkale,Yemen
İstiklal Savaşı, Batı Cephesi
Anadolu’nun örneği ocağın.

Anayım kalbime acılar yayıldı
Ahmet’im acep yara mı aldı?
Aziziye’yle Çanakkale ırak mı kaldı?
Goygun yaranı sarmaya koşayım.

Yeşilin maviyle buluştuğu yerde
Yedi düvelin göz koyup akıştığı yerde.

Ekinler rüzgarla selam dururken
Zalım poyraz gıcım gıcım gıcılarken
Ahmet’imin destanı yazıldı erken
Sılaya haberin geldi beklerken.

Aziziye’den bir selam götürdün
Çanakkale’nin toprağına düştün
Kızıl kanların içine boyandın
Ahh!.. Orda bende öleydim, vatan sağolsun.

Yeşilin maviyle buluştuğu yerde
Yedi düvelin göz koyup akıştığı yerde

Ellerimle ördüğüm o kazağı
Siperde giydin üşümedin demi?
Zalim düvelin neydi bizle derdi?
Yürekler dayanmaz bu ne kederdi?

Aziziye dağlarına karlar indi
Ahmet’in türküsü dolanır şimdi
Kınalı guzum Çanakkale’deydi
Filizlenen ölüm, vatan içindi.

Yeşilin maviyle buluştuğu yerde
Yedi düvelin göz koyup akıştığı yerde

Ağlama anacım ağlama derken
Vatan için canı feda ederken
Son durakta buluşacağız derken
Anan tüm haklarını helal etti.

Hıçkıra hıçkıra ağlayamadım
Başıma karalar bağlayamadım
Yüreğime dolan gözüm yaşımdın
Cennette tahtın, kutludur makamın.

Babanın;”Vatan sağ olsun”imanı
Kardeşlerinin feryatı, figanı
Aziziye’nin ay yıldızlı nişanı
Mübarek olsun şehitlik makamın.

Yeşilin maviyle buluştuğu yerde
Yedi düvelin göz koyup akıştığı yerde

Gurbanlar olam sarı Ahmed’ime
Yanımda özlediğim yiğidime
Yığılıp kalan tüm umutlarıma,
Düğününü seneye edemedim,

Damat urbasını giydiremedim,
Olacak kuzunu güdemedim,
Gurbanlar olam sarı Ahmed’ime
Bende gelem senle ahiret yurduna!

Yeşilin maviyle buluştuğu yerde
Yedi düvelin göz koyup akıştığı yerde
Ah Çanakkale!..
Ah Çanakkale!…