Gördüm,
İçime alev düştü.
Hayallerim kanatlanmış,
Yıkılmış evin önünde,bir bebek..

Üşümüş karların altında,
Taze tomurcuk,açmamış henüz,
Körpe kuzu,annesini emmeye durmuş.
Donmuş,
Anne sütünün ilk damlası dudağında..

Yer,çok sallama bebeği,
Anne ninnisiyle uyuyacak.
Kar çok yağma,örtme üzerini,
Annesinin sıcak koynu,onu saracak.

Ağladım,
Gözümde yaş,dilimde dua,
Kanat açmış uçmuş meleğim,
Doymadan yaşamaya.

Uç git meleğim!
Cennette üşümeyeceksin,
Anne sütünü,sıcacık içeceksin.
Melekler büyütsün seni,
Sallasın beşiğini,
Agucuk diyen sesinle,
Cennetler şenlensin.

Korusun Rabbim,
Emlik kuzularını,
Göstermesin evlatların,
Kanatlanıp uçtuklarını..

Bebekler anasız,
Sütsüz kalmasın,
Canlar dağlanıp,
Yanmasın…
Bir daha acılar yaşanmasın.

Göz renkleri herkeste ayrı ayrı,
Bu gün gözlerdeki bakışlar,
Hep aynı.
Vurdu deprem her yanı
Acısı var ülkemin,yastayım gayrı.

Hayalleri vardı herkesin,
Kim bilecek,hepsi bitecek.
Karanlık evlere çökecek,
Hayatlar sona erecek.

Malda,mülkte,canda yalan oldu,
Hayatlar, yaşanmışlıklar, bir mesel oldu,
Henüz yazılamayanlara konu oldu,
Dertler, acılar, sönen hayatlarla son buldu.

Bu gün bir ve beraberiz
Ellerimiz birer kepçe,
Ayaklarımız vinç,
Her birimiz birer makine.

Yürekler yanınca, ayaklar üşümez,
Canlar yanınca, soğuğu hissetmez,
Belki hava çok soğuk, kar ve yağmurluydu,
Fakat kimseler üşümez..

Babalar çocuklarını arıyordu,
Anneler kuzularını,
Çocuklar ağlıyordu,
Her bir ağız da dualar, yakarışlar.

Dağları yerinden yürütüp,sallayan,
Göğü yarıp, karları, yağmurları gönderen,
Rüzgarları savuran kudret,
Acıları sarma zamanı şimdi..

El ele verdi Türkiye’m ve yüz ülke,
Tek yürek, tek bilek olmaya.
Yaraları sarmaya, koştu her bir nefer,
Canları kurtarmaya.

Çanakkale ruhu taşır insanım,
Boğazdan düşmanı geçirmedi,
Yalnız yediği lokması da
Boğazından geçmezdi.

Somun ekmeğini,
Pişirdiği aşını, yemeğini,
Örtüsünü, minderini,
Açtı gönlünü, paylaştı evini.

Kardeşlik bu gün de lazım,
Kırık gönülleri alalım,
Allah’ım şifa menbaından gönder,
Acıları azaltıp,
Yaraları saralım.

Hak Teâlâ’yı ve Habib-i Ekrem’i
Razı ve hoşnut edelim,
Ahirete göçenleri, rahmetle anıp,
Tek yürek, tek millet olalım…